Daar ben ik weer!
Wat begon als seizoen waarbij we niet eens op de atletiekbaan konden trainen kreeg uiteindelijk toch een hoogtepunt: de Nederlandse Kampioenschappen! Super leuk dat deze wedstrijd wel door kon gaan.
Dit jaar staat er geen meerkamp voor mij op het programma. In verband met het coronavirus zijn alle grote meerkampen afgelast. Bovendien tellen de wedstrijden die wel voor december gehouden worden niet mee als kwalificatiemoment, omdat er tijdens de coronamaanden geen dopingcontroles afgenomen kunnen worden. Het was daarom voor mij niet aantrekkelijk om nog een andere meerkamp te doen. Als ik niet aan de meerkamp deelneem kom ik bij sommige wedstrijden uit op mijn beste onderdelen. Ik neem het dan op tegen atleten die puur op die onderdelen gespecialiseerd zijn, wat het heel uitdagend maakt.
Verspringen
Voor de NK had mij ingeschreven voor het verspringen en het speerwerpen. Het was een coronaproof NK, wat betekent dat er geen toeschouwers toegestaan waren.Zaterdag begon ik met verspringen. Voor dit onderdeel hadden we in de voorbereidingen een aantal aanpassingen gemaakt. Zo heb ik een nieuwe aanloop, deze is nu vier meter langer, en werkten we aan mijn afzet. Met een aanloop van vier meter langer heb je namelijk langer te tijd om snelheid te maken en maak je de afzet dus met een hogere snelheid. Tijdens de NK nam ik voor het eerst deel aan een verspringwedstrijd met deze nieuwe aanloop. Mijn eerste sprong was echt nét ongeldig, maar technisch goed en ver! Maar ja daar koop je niks voor, want ongeldig is ongeldig. Er stond een harde wind mee, dus dat is lastig met uitkomen. Om ervoor te zorgen dat de tweede poging in ieder geval geldig zou zijn ben ik voor deze sprong een stukje naar achteren gegaan. Dit was beter, maar toch moest ik een beetje inhouden om niet over de balk te stappen en zo weer ongeldig te springen. Geldig! Mooi! En boven mijn verwachting was het een mooie afstand. Met 6,21 meter stond ik meteen op de eerste plaats. Ik had nu nog vier pogingen over. De wind speelde op en veel springsters hadden daar moeite mee. Met mijn vijfde poging kon ik mij nog verbeteren tot 6,24 meter en versterkte ik mijn positie. Ik sprong constant, dat was top. Nog één poging te gaan. Mijn persoonlijke record staat op 6,34 meter. Het voelde alsof ik die kon verbeteren, want ik voelde me goed en de sprongen van 6,21 en 6,24 meter voelden helemaal niet zo geweldig. Het lukte niet, maar het doel was behaald; ik ben Nederlands Kampioen Verspringen!
Speerwerpen
De volgende dag stond het speerwerpen op het programma. Topfavoriet Lisanne Schol deed mee, dus mijn titel prolongeren werd lastig. Maar: you never know! Het inwerpen voelde okay, maar ik had last van mijn rechter bovenbeen. Na elke worp werd deze steeds stijver. Ik hoopte dat de pijn langzaam zou verdwijnen als het warmer zou worden, maar helaas… de stijfheid werd steeds erger. Na drie worpen had ik 51 meter op het scorebord staan. De favoriet had al 59 meter geworden en daar voorbij gaan was niet heel realistisch. Mijn persoonlijke record is 58 meter, maar ik werp vaker 55 meter. Hoewel mijn bovenbeen niet goed voelde, wilde ik liefst nog iets verder werpen zodat ik mijn tweede plek zou behouden. De vierde worp ging prima en ik wierp 53,62 meter. Nummer drie had 50 meter staan, dus ik durfde het aan om te stoppen. Het resultaat: nummer 2 van Nederland!
Het was dus een flink geslaagd weekend zo tussen de specialisten. Ik heb genoten. Natuurlijk was het anders dan andere jaren, maar het was heerlijk om weer de spanning te voelen en de competitie aan te gaan.
Op naar Tokyo!
Na een aantal kleine wedstrijden en de NK is mijn seizoen ten einde gekomen. We hebben technische stappen gemaakt en ik blijf nu rustig doortrainen. In oktober beginnen de zware trainingen weer en gaan de voorbereidingen verder voor TOKYO2021. Voor dit seizoen wil ik CTS GROUP weer bedanken voor de support! Ik rijd elke dag nog steeds met veel plezier in mijn mooie CTS GROUP-Citroën richting de trainingen en wedstrijden.
